-
1 up|oić
pf — up|ajać impf Ⅰ vt 1. pot. (spić alkoholem) to get [sb] drunk; to inebriate książk.- upoić kogoś winem to get sb drunk on wine2. przen. to exhilarate, to intoxicate- upoiła go muzyka the music exhilarated him- upajający zapach an intoxicating scentⅡ upoić się — upajać się 1. pot. (spić się) to get drunk (czymś on sth) 2. przen. (zachwycić się) to be exhilarated a. intoxicated (czymś by sth)- upoić się wiosną to become intoxicated by spring- upoić się sukcesem to get drunk with successThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > up|oić
См. также в других словарях:
upoić — dk VIa, upoję, upoisz, upój, upoił, upojony upajać ndk I, upoićam, upoićasz, upoićają, upoićaj, upoićał, upoićany «napoić kogoś alkoholem aż do utraty przytomności; o alkoholu: przyprawić kogoś o utratę przytomności» Upoić winem, koniakiem.… … Słownik języka polskiego
